Στην προπόνηση με την Εβίνα Μάλτση (pics)

Written by  Φεβ 15, 2017

Η προπόνηση του Ολυμπιακού μπορεί να έχει τελειώσει εδώ και ώρα, το γυμναστήριο όμως δεν έχει αδειάσει ακόμα. Τα βάρη έχουν πάρει φωτιά με την Εβίνα Μάλτση να γυμνάζεται σε εντατικούς ρυθμούς ώστε να επανέλθει δριμύτερη μετά τον τραυματισμό στη γάμπα που την ταλαιπωρεί το τελευταίο διάστημα.

Το agapotobasket.gr αναζήτησε την Εβίνα Μάλτση, βρέθηκε στην προπόνηση της κορυφαίας εν ενεργεία Ελληνίδας καλαθοσφαιρίστριας και παρακολούθησε από κοντά το πάθος με το οποίο δίνεται σε αυτό που αγαπάει όσο τίποτα άλλο.  

Εβίνα, πόσο πολύ σου λείπει το μπάσκετ τώρα που είσαι στα "πιτς" λόγω τραυματισμού;
Πάρα πολύ! Δεν λείπει μόνο το μπάσκετ αλλά ένα κομμάτι από το αίμα μου.

Πες μας λίγο σε τι στάδιο βρίσκεσαι και πότε θα σε δούμε ξανά στα παρκέ. Πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός σου;
Ο τραυματισμός μου δεν είναι πάρα πολύ σοβαρός. Δεν μιλάμε για μια κατάσταση η οποία θα πάρει μήνες ή θα χρειαστεί χειρουργείο αλλά μια θλάση στη γάμπα η οποία δυστυχώς περίπου υποτροπίασε με το που πήγα να μπω την πρώτη φορά. Δεν ξέρω αν μπήκα πιο νωρίς, αν κάτι έγινε λάθος στο σώμα μου και είχα ένα δεύτερο ουσιαστικά τραυματισμό αλλά αυτός είναι και ο λόγος που παίρνει πιο πολύ καιρό. Επιχείρησα να μπω πριν δυο εβδομάδες και το πόδι δεν ανταποκρίθηκε καλά. Τώρα είμαι ήδη άλλες δυο εβδομάδες έξω και σε αυτή τη φάση θέλουμε να αποφύγουμε κάποια άσχημη αντίδραση του μυ που έχει ταλαιπωρηθεί και το πάμε λίγο πιο συντηρητικά. Δεν είναι σοβαρός, θεωρώ ότι σε δυο εβδομάδες θα είμαι έτοιμη. Βάση του προγράμματος του Ολυμπιακού ο πρώτος στόχος είναι να είμαι έτοιμη για το παιχνίδι μέσα στη Λεωφόρο αλλά σίγουρα ούτε και εκεί είμαι απαραίτητη για το θετικό αποτέλεσμα οπότε αν τυχόν και υπάρχει κάποια ενόχληση νομίζω και ο σύλλογος θα με προστατέψει. Το πρώτο μου εμένα μέλημα είναι να γίνω καλά γιατί ακολουθεί και κύπελλο και φυσικά να είμαι φορμαρισμένη στα play-off.    

Οι φίλοι του γυναικείου μπάσκετ αναζητούν τη φιγούρα της Εβίνας. Τι τους επιφυλάσσεις επιστρέφοντας;  
Όταν είναι τραυματίας, πάντα ο αθλητής που έχει απαιτήσεις από το σώμα του φοβάται λίγο αλλά ευελπιστώ ότι θα γυρίσω πίσω και θα είμαι καλύτερη από πριν. Γι' αυτό πολεμάω.

Πόσο ακόμα αντέχει να παίζει η Εβίνα Μάλτση σε τοπ επίπεδο;
Η Εβίνα ακόμα 15 χρόνια τουλάχιστον... το σώμα μου δεν ξέρω!

Έχοντας ωριμάσει πλέον μπασκετικά, μετρώντας πολλά χρόνια στα γήπεδα, θα περίμενε κανείς ότι έχεις βελτιώσει στο μέγιστο τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού σου. Βλέποντας σε όμως το πως κάνεις προπόνηση αλλά και τι σκέφτεσαι νομίζω ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο για σένα αλλά ακόμα αναζητάς τις λεπτομέρειες εκείνες που θα σου δώσουν το κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη κάνεις. Τι είναι αυτό που αναζητάς κάθε μέρα γύρω από το μπάσκετ;
Η δικιά μου φιλοσοφία είναι ότι δεν μπορείς να πιστέψεις ποτέ ότι έχεις φτάσει στο τοπ γιατί μετά δεν έχεις κίνητρο. Δεν θεωρώ ότι έχω φτάσει στο καλύτερο επίπεδο αλλά κάθε μέρα υπάρχει κάτι να βελτιώσω. Το μπάσκετ εξελίσσεται καθημερινά. Σίγουρα από άποψη εμπειρίας αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό που κουβαλάω στις πλάτες μου, σίγουρα επίσης έχω ένα μεστό και ώριμο παιχνίδι αλλά σαν παίκτρια τρελαμένη με το μπάσκετ θέλω να βελτιώσω την ντρίπλα μου, το σουτ μου, θέλω να βελτιώσω τα πάντα.

Και πως καταφέρνεις να δώσεις κίνητρο στον εαυτό σου;  
Νομίζω είναι του χαρακτήρα μου. Από τη φύση μου είμαι πολύ ανταγωνιστική. Η φλόγα και το πάθος που έχω για το μπάσκετ δεν έχει σβήσει ούτε στο ελάχιστο. Καθαρά πλέον κριτήριο είναι η κούραση μου γιατί στο στάδιο που βρίσκομαι η αποκατάσταση είναι εξίσου σημαντική με την προπόνηση. Με τρελαίνει το άθλημα και δεν με βλέπω διαφορετική από ότι όταν ήμουν στα 22 μου. Θέλω με την ίδια όρεξη να έρθω να κάνω προπόνηση, να παρατηρήσω κινήσεις ενός παίκτη και να τον "αντιγράψω". Θέλω με την ίδια όρεξη να παίξω ένα παιχνίδι που οι αισθήσεις μου θα χτυπήσουν κόκκινο.      

Τι άλλο παρακολουθεί η Εβίνα από μπάσκετ;
Παρακολουθώ Ευρωλίγκα ανδρών σχεδόν όλα τα παιχνίδια και ειδικά φέτος οι αγώνες είναι εκπληκτικοί. Επίσης παρακολουθώ παίκτες που θαυμάζω τον τρόπο του παιχνιδιού τους και τους βάζω στο μικροσκόπιο ώστε να αναλύσω τις κινήσεις τους. Πιο πολύ βλέπω ευρωπαϊκό μπάσκετ γιατί είναι πιο κοντά στο μπάσκετ που παίζουμε εμείς αλλά απομονώνω και αρκετούς NBAers που μου αρέσουν πάρα πολύ και που εξελίσσουν το μπάσκετ, γιατί το μπάσκετ εξελίσσεται από το ταλέντο των παικτών του. Βλέπω τον τρόπο που λειτουργούν, πως κάνουν μια κίνηση και κυρίως των μεγάλων σουτέρ. Επειδή όμως το μπάσκετ έχει αλλάξει, όχι τόσο πολύ αυτούς που βγαίνουν από σκριν και σουτάρουν αλλά πιο πολύ τους παίκτες που δημιουργούν με την ντρίπλα ώστε να πάρουν τόση απόσταση όση χρειάζεται για να σουτάρουν και να το βάλουν.  

Έχοντας περάσει από την άλλη άκρη του Ατλαντικού θα θέλαμε τη γνώμη σου για ένα δικό μας αστέρι που έχει αρχίσει να λάμπει εκεί, τον Γιάννη Αντετοκούμπο.
Ο Γιάννης δεν είναι μόνο απλά αστέρι, είναι όλα τα αστέρια μαζί και είναι φαινόμενο το παιδί αυτό. Νιώθω πολύ περήφανη που είναι Έλληνας, που βρήκε το δρόμο του, ειδικά γνωρίζοντας την ιστορία της ζωής του. Είναι απόλυτα προικισμένος από το Θεό, έχει τρομερό σωματότυπο. Όλα αυτά που κάνει είναι 80% οι ικανότητες του και είμαι πολύ χαρούμενη που τον αναγνώρισαν και τον πήραν στην Αμερική. Είναι 22 ετών και ήδη γράφει ιστορία. Νομίζω θα αφήσει εποχή και είναι πηγή έμπνευσης ο Γιάννης για όλα τα νέα παιδιά που έχουν όνειρα και θέλουν να πετύχουν κάτι. Ευτυχώς μας δίνεται η δυνατότητα να τον παρακολουθούμε μέσα από το ίντερνετ και έτσι βλέπουμε πως εξελίσσεται ένας παίκτης όταν δουλεύει γιατί όλοι θυμόμαστε τον Γιάννη πριν τέσσερα χρόνια πως ήταν σωματικά και πως έπαιζε και βλέπουμε τώρα πως έχει εξελιχθεί το παιχνίδι του. Έχει βάλει όλο του το είναι πάνω σε αυτό και αυτό που βλέπουμε είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς. Του εύχομαι να είναι υγιής και να κάνει ότι καλύτερο γιατί αποτελεί πρότυπο για όλα τα παιδιά ειδικά στη χώρα μας που έχουμε έλλειψη προτύπων και του εύχομαι ότι του αναλογεί να το κατακτήσει.

Ποιους ανθρώπους θαυμάζει η Εβίνα Μάλτση;
Τους ανθρώπους που είναι νικητές στη ζωή, όπως για παράδειγμα οι μαμάδες που τις θαυμάζω πολύ. Ανθρώπους που έχουν όραμα, που έχουν θέληση, που πιστεύουν σε κάτι, που δεν τα παρατάνε. Ανθρώπους που είναι πετυχημένοι, που είναι φιλόδοξοι, που είναι αληθινοί, που δεν ξεκινάνε και δεν γίνονται ψώνια με την κακή την έννοια. Ανθρώπους που αποτελούν πρότυπο, από το χώρο της δουλείας τους και από το χώρο της έκφρασης τους.

Το μπάσκετ είναι η ζωή σου, το έχεις πει πολλές φορές. Τι άλλο θα μπορούσε να υπάρχει εκτός μπάσκετ για την Εβίνα;
Το μπάσκετ ναι είναι η ζωή μου αλλά ταυτόχρονα είναι και τρόπος έκφρασης για τη ζωή μου. Βρήκα ένα άθλημα στο οποίο μπορώ να εκφράσω τον εαυτό μου. Έχει ένταση, είμαι έντονη. Έχει εναλλαγές, έχω εναλλαγές, Έχει πολύ καρδιά, πολύ πάθος, δεν είσαι μόνος σου και εμένα, αν και πολλοί που δεν με ξέρουν θα περίμεναν ότι δεν είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου, μου αρέσει πάρα πολύ να συνεργάζομαι.  Μου αρέσει πάρα πολύ να δένομαι με αυτούς που φέρνουμε αποτελέσματα. Τι άλλο πέρα από μπάσκετ; Γενικά μου αρέσει πάρα πολύ ο αθλητισμός οπότε αν δεν ήταν το μπάσκετ θα ήταν κάποιο άλλο άθλημα νομίζω όπως το τένις, που δεν είναι μεν ομαδικό αλλά έχεις μια ομάδα με την οποία συνεργάζεσαι για να έρθει το όποιο αποτέλεσμα. Δεν είμαι τόσο "εγωιστής παίκτης", μου αρέσει να δουλεύω με μια ομάδα και σε όλο αυτό που έχω κάνει αναγνωρίζω τη βοήθεια των γυμναστών μου, των εκάστοτε προπονητών μου, των φυσιοθεραπευτών μου, των γιατρών μου. Είναι ένα τιμ όλο αυτό.

Μετά από 12 χρόνια απουσίας πως ήταν η προσαρμογή σου στην Αθήνα; Τι βρήκες διαφορετικό από ότι το περίμενες και τι καινούργιο έχει προστεθεί στην καθημερινότητα σου;
12 χρόνια είναι πάρα πολλά από μόνο του σαν γεγονός αλλά ταυτόχρονα μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν αλλάξει τα πάντα. Δηλαδή έφυγα από μια Ελλάδα που είχαμε οικονομική ευημερία, τα πηγαίναμε καλά και ξαφνικά σκάει η βόμβα της οικονομικής κρίσης και τώρα είμαστε στα απομεινάρια της. Τα πράγματα είναι δύσκολα σε αυτή τη χώρα πια, έχουν αλλάξει οι ζωές όλων γύρω μου οπότε έχει αλλάξει και η δική μου σε σχέση με αυτά που άφησα όταν έφυγα. Μετά από 12 χρόνια είχα φύγει λίγο από την Ελληνική νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης και αυτό έκανε την προσαρμογή μου την πιο δύσκολη που είχα ποτέ.  
 
Πως περνάς το χρόνο σου;
Μέχρι τα Χριστούγεννα που οι υποχρεώσεις μας με την ομάδα ήταν πολύ αυξημένες ήμουν γήπεδο, προπόνηση, γήπεδο και μετά τα ευρωπαϊκά παιχνίδια ένα φαγητό με τους φίλους μου. Μετά τα Χριστούγεννα που έχουμε ένα παιχνίδι την εβδομάδα, το πρόγραμμα είναι λίγο πιο ξεκούραστο και περνάω περισσότερο χρόνο με τους φίλους μου. Τώρα με τις θεραπείες είμαι πάνω κάτω για να φτιάξω το πόδι μου αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι περνάω περισσότερο χρόνο με τους δικούς μου ανθρώπους και αυτό έχει αλλάξει και την ψυχολογία μου.

Και επειδή πέρα από αθλήτρια η Εβίνα Μάλτση είναι και άνθρωπος θελήσαμε να μάθουμε και κάποιες άλλες μικρές και ίσως άγνωστες λεπτομέρειες γύρω από την "Greek killer".

Με ποιες δυο λέξεις θα συστηνόσουν σε κάποιον; Είμαι πολύ έντονη. Είμαι τρελοκομείο.
Τι κάνεις όταν ξυπνάς; Ετοιμάζω καφέ.
Τι καφέ πίνεις; Νες.
Αγαπημένος τουριστικός προορισμός; Λονδίνο.
Αγαπημένο βιβλίο; Αν και έχω διαβάσει πολλά από τότε, ο Αλχημιστής.
Βλέπεις ταινίες; Ναι πολύ.
Ποια ταινία θα έβλεπες ξανά και ξανά; Είμαι σε φάση που δεν μπορώ να επαναλαμβάνω τίποτα αλλά μια ταινία που έχω δει πολλές φορές είναι η Ανήθικη πρόταση (μην σας παραπλανεί ο τίτλος, είναι πολλά τα θέματα που θίγει).
Τι θα ντυθείς τις απόκριες; Μοναχή.
Τι έκανες τα Χριστούγεννα; Πήγα στη Ρώμη.
Ποιος είναι ο επόμενος προορισμός σου στον ελεύθερο σου χρόνο; Λονδίνο και Φλωρεντία.
Γιατί φοράς το Νο 9; Γιατί γενικότερα είναι το αγαπημένο μου νούμερο αλλά η πραγματική ιστορία είναι ότι το 9 το πήρα όταν ο Τζόρνταν κατέβηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 με την Εθνική των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν μπορούσε να φορέσει το 23 και έτσι πήρε το 9.  Από εκείνη την ημέρα το 9 έγινε η φανέλα μου και πλέον το έχω κάνει και τατουάζ.
Πρωινός τύπος ή βραδινός; Το πρωί πρωινός, το βράδυ βραδινός.  
Τσιφτετέλι ή συρτάκι; Ξεκινάμε με τσιφτετέλι και συνεχίζουμε με συρτάκι.
Θέατρο ή σινεμά; Θέατρο.
Βουνό ή θάλασσα; Θάλασσα
Μπουζούκια ή ρεμπετάδικο; Ζέσταμα στο ρεμπετάδικο και καταλήγουμε μπουζούκια.  
Σουβλάκι ή πίτσα; Σουβλάκι.
Θάρρος ή αλήθεια; Θάρρος.
Ναι ή όχι; Ναι
Λογική ή συναίσθημα; Συναίσθημα
Μυαλό ή καρδιά; Καρδιά.
Ταλέντο ή δουλειά; Συνδυασμός.
Εκκλησιά ή δημαρχείο; Εκκλησία.
Σκι ή bungee jumping; Σκι.
Μαγείρεμα ή delivery; Να μαγειρεύει άλλος.
Ποσότητα ή ποιότητα; Ποιοτική ποσότητα.
Ουίσκι ή βότκα; Ουίσκι.
Αμάξι ή μηχανή; Αμάξι.
Πλοίο ή αεροπλάνο; Αεροπλάνο.
Τηλεόραση ή ραδιόφωνο; Ραδιόφωνο.
Έρωτας ή αγάπη; Έρωτας.
Φιλία ή σχέση; Η φιλία είναι ψηλά στις προτεραιότητες μου!

Σεβαστή Βρακατσέλη

Αγαπώ τον αθλητισμό ---> Αγαπώ το μπάσκετ ---> Βρίσκομαι εδώ!



Η τρέλα για τον αθλητισμό και τα media έβαλε μέσα της το μικρόβιο της δημοσιογραφίας.Το μεράκι έγινε πράξη όταν πέρασε τη πόρτα του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ . Το ταξίδι στο χώρο της δημοσιογραφίας μόλις είχε αρχίσει. Λίγα χρόνια μετά με την φλόγα να μένει ακόμα ζωντανή μικρότερες και  μεγαλύτερες διαδρομές σε μονοπάτια του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και του ραδιοφώνου οδήγησαν στη συνεργασία με το "Αγαπώ το μπάσκετ"
             
Ένα ζευγάρι παπούτσια, μία μπάλα, ένα γήπεδο και... όλα αρχίζουν! 
Και επειδή η μαγεία των σπορ δεν έχει τελειωμό, η πορτοκαλί θεά είναι ανεξάντλητη  με  το θέαμα στο επίκεντρο και κάθε γωνιά της γης έχει κάτι διαφορετικό είμαστε εδώ για να σας παρουσιάσουμε μέσα από την δικιά μας οπτική κάθε της γωνιά!

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.