Ποιος είναι ο προσωπικός σου απολογισμός από τη σεζόν που ολοκληρώθηκε;
Όλοι στην Φενερ είμαστε ευχαριστημένοι. Τι άλλο να ζητήσουμε, πήραμε το πρωτάθλημα, το κύπελλο, το σουπερκαπ και ήρθαμε τρίτοι στην Ευρωλίγκα με το μισό μπάτζετ από άλλες χρονιές. Προσωπικά πέρασα πάρα πολύ όμορφα γιατί εκτός από ωραίο και ουσιαστικό μπάσκετ είχαμε και μια όμορφη ατμόσφαιρα.

 

Τι άλλαξε σε σχέση με την πρώτη σου παρουσία στη Φενέρ;
Κάποιες στιγμές ένιωθα σαν να μην έφυγα ποτέ, ενώ κάποιες άλλες κάποια πράγματα μου φαίνονταν τόσο πρωτόγνωρα. Πολλές παίκτριες αλλάξανε, στην πρώτη μου χρονιά είχα πολλά πρωτοκλασάτα ονόματα του παγκοσμίου μπάσκετ, ενώ τώρα παίκτριες που 'έψαχναν την ευκαιρία να αναδειχτούν στο υψηλότερο επίπεδο. Και τις δυο φορές όμως η κύρια δύναμη μας ερχόταν μέσα από την ίδια την ομάδα αλλά και από τους οπαδούς μας.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για την επόμενη σεζόν;
Το όνομα και μόνο της Φενερ οδηγεί σε υψηλούς στόχους. Προσωπικά δεν μου αρέσει κάτι τέτοιο, πάντα μου ακούγεται πολύ μακρινό. Πάντα ο στόχος μου είναι η επόμενη προπόνηση. Και μετά η αμέσως επόμενη. Και όταν έρθει η ώρα του παιχνιδιού ο στόχος μου είναι η απόδοση της ομάδας. Θέλω να είναι όλοι συγκεντρωμένοι (παίκτριες και προπονητές), στην απόδοση τους κατά την διάρκεια της προπόνησης. Έτσι μόνο τα αποτελέσματα θα έρθουν φυσιολογικά.

Ποιο είναι το επίπεδο του τουρκικού μπάσκετ γυναικών σε σχέση με το ελληνικό;
Χαώδης η διαφορά, σε οποιοδήποτε τομέα. Από την οργάνωση, τα μπάτζετ των ομάδων, τις παίκτριες που παίζουν, την προβολή, τον κόσμο, την ποιότητα του πρωταθλήματος, είναι σαν να συμμετέχουμε στο γυναικείο ΝΒΑ... Από που να αρχίσω και που να τελειώσω.

Πως ήταν η συνύπαρξη σου με τον Ομπράντοβιτς; 
Πάρα πολύ αρμονική. Πάντα οι προπονήσεις τους ήταν μετά από εμάς οπότε τις περισσότερες φορές καθόμουν και τους παρακολουθούσα όπως φυσικά και τους αγώνες τους ενώ σε κάποιους δικούς μας ήταν παρών όχι μόνο ο Ομπράντοβιτς αλλά σύσσωμη η αντρική ομάδα. Όποτε και αν ζήτησα διευκόλυνση πάντα ο Ζέλικο ήταν παραπάνω από ευγενέστατος και με κατανόηση να βοηθήσει. Σε πολλές συζητήσεις που κάναμε την περισσότερη ώρα μιλάγαμε για την Ελλάδα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση η νοσταλγία του για την Ελλάδα.

Όλο και περισσότερες Ελληνίδες αθλήτριες έρχονται για να αγωνιστούν στην Τουρκία, αλλά και το εξωτερικό γενικότερα. Τι σημαίνει αυτό για το επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ;
Από την μια είναι καλό για τις ίδιες αλλά και για την εθνική ομάδα η οποία ενισχύεται με παίκτριες που αποκτούν όλο και περισσότερες εικόνες και εμπειρίες από το εξωτερικό, από την άλλη αποδυναμώνεται το ελληνικό πρωτάθλημα το οποίο πρέπει να λειτουργεί σαν πόλος έλξης για τα νεαρά κορίτσια, τους φιλάθλους τους σπόνσορες κλπ

Φέτος εν όψει της επόμενης αγωνιστικής χρονιάς είδαμε και τον επαναπατρισμό μεγάλων αθλητριών με τον Ολυμπιακό να αναπτύσσει μια άλλη δυναμική. Πως βλέπεις τις προοπτικές του στην Ευρώπη;
Χαίρομαι όταν δημιουργούνται ομάδες με συνθήκες και προοπτική, κυρίως την προοπτική του επαναπατρισμού των καλύτερων Ελληνίδων παικτριών. Έτσι δημιουργούνται και μεγάλες και δικαιολογημένες προσδοκίες για πιθανή επανάληψη κατάκτησης ευρωπαϊκού κυπέλλου, κάτι το οποίο δεν είναι και εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Πιθανών ο Ολυμπιακός να δείχνει και το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του eurocup αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι θα το πάρει. Θέλει και τύχη και πιθανών απόκτηση ικανών ξένων παικτριών που θα αναλάβουν να τον οδηγήσουν μέχρι εκεί.

Υπάρχει στο δικό σου μυαλό σκέψη για επαναπατρισμό (όχι απαραίτητα σύντομα) και υπό ποιες συνθήκες θα το έκανες;
Η λέξη επαναπατρισμός ακούγεται πολύ περίεργα στα αυτιά μου, είναι κάτι που το θέλω πολύ, φαίνεται όμως πολύ μακρινό. Ίσως  γίνει όταν και αν περάσω στο αντρικό μπάσκετ, αν και εκεί φαίνονται δύσκολα τα πράγματα.

Στον τελευταίο αγώνα της εθνικής γυναικών ήσουν στη Χαλκίδα. Πως βλέπεις την πορεία της και πόσο κοντά πιστεύεις ότι είναι στην πρόκριση;
Η πορεία της με έχει ικανοποιήσει απόλυτα, θεωρώ πως όλοι έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως η ομάδα θα περάσει στο ευρωμπάσκετ και μάλιστα με άνεση ακόμα κι αν χάσει στη Ρωσία.

Είχες τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις τους τελικούς του πρωταθλήματος τον ανδρών. Πως είδες τις τελευταίες μονομαχίες Διαμαντίδη-Σπανούλη και τι γεύση σου άφησε αυτή η σειρά των αγώνων αλλά και το αντίο του Δημήτρη Διαμαντίδη;
Αυτοί οι τελικοί θα μείνουν στην ιστορία κυρίως διότι κέρδισαν τον σεβασμό όλων των οπαδών. Ακόμα και οι ηττημένοι νιώθουν γεμάτοι. Τόσα ματς που τελείωσαν στο τελευταίο σουτ. Νομίζω ότι ο Διαμαντίδης πήρε την σωστότερη απόφαση την καταλληλότερη στιγμή. Μεγάλο το κενό που αφήνει αλλά μεγάλη και η κληρονομιά που αφήνει πίσω του στα νέα παιδιά που τον είδαν και θα προσπαθήσουν να του μοιάσουν. Γενικά είμαστε ευλογημένοι που είδαμε τέτοιους παίχτες σαν τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη να παίζουν στα γήπεδα μας, οι οποίοι ακόμα και στα τελευταία τους χρόνια έδωσαν απίστευτες συγκινήσεις σε όλους μας.

* Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τη συνέντευξη είναι από την προσωπική σελίδα του κ. Δικαιουλάκου στο Facebook και έχουν χρησιμοποιηθεί έπειτα από δική του άδεια. Το "Agapotobasket.gr" τον ευχαριστεί για την παραχώρησή τους