Ιστορίες μπασκετικής φαντασίας: «Ρε, χάνουμε από τους –ίτζε» (Finale)

Written by  Σεπ 20, 2017

Ο Μαρίνος Γεωργιόπουλος μας δίνει τον επίλογο του Ευρωμπάσκετ, που άφησε καινούριες πληγές στην Εθνική μας Ομάδα, αλλά με την… παρέμβαση του γνωστού παράγοντα, Μπάμπη Σταμπαλίδη, μια νέα ισχυρή φιλία έρχεται να δώσει αισιόδοξο αέρα στο μέλλον της. Θα τα καταφέρει ή η πανίσχυρη ΠΟΚΕΘΕ θα συνεχίσει να βάζει εμπόδια στον δρόμο προς την ελληνική δόξα;

 

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ιγκόρ Κοκόσκοφ καθόταν στο πιο πολυτελές μπαρ της Λιουμπλιάνα. Προσπαθούσε να δει τον συνομιλητή του μέσα από τους πυκνούς καπνούς των πούρων. Ο ευτραφής, καραφλός άντρας, με το πρόσωπο παλαίμαχου πυγμάχου, που καθόταν απέναντί του, του είχε συστηθεί ως Χαράλαμπος Σταμπαλίδης - για τους φίλους Μπάμπης. Δεν είχε την παραμικρή ιδέα ποιος ήταν, αλλά όταν κάποιος σε καλεί για μπράντι και πούρα στο Havana Cigar Point, πας. Και όχι μόνο πας, αλλά ακούς και πολύ προσεκτικά ότι έχει να σου πει.

"Το λοιπόν, Ίγκυ, άκου πολύ προσεκτικά τι έχω να σου πω" είπε ο Σταμπαλίδης ρουφώντας μια απολαυστική τζούρα από το πούρο του. "Καταρχάς, τα συγχαρητήριά μου και τα λοιπά για το χρυσό, αλλά ξέρουμε και οι δύο, ότι δεν το καθαρίσατε μόνοι σας το ματσάκι".


"Come again?" απάντησε ο Αμερικανο-θρεμμένος, Σέρβος τεχνικός.


"Ωχ αδερφάκι μου!" Του απάντησε ο Σταμπαλίδης σε άπταιστα σερβικά. "Μη μου αρχίζεις τα ξενέρωτα τα αμερικάνικα. This is Balkania speaking! Ξέρεις πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω"

Ο Κοκόσκοφ δεν απάντησε. Μόνο στριφογύρισε νευρικά στη θέση του. Για τον Σταμπαλίδη αυτό ήταν επαρκής απάντηση από μόνη της. Οπότε συνέχισε ακάθεκτος.

"Η ΠΟΚΕΘΕ*, έχει τα πλοκάμια της παντού. Δεν είσαι δα χθεσινός! Ο μόνος λόγος, που φτάσατε ανενόχλητοι στον Τελικό, είναι πως είχαν στο στόχαστρο τους εμάς. Όπως μας έχουν εδώ και τόσα χρόνια"

Ο Κοκόσκοφ φάνηκε να δυσπιστεί.

"Πες μου..." είπε ο Σταμπαλίδης, ακουμπώντας αναπαυτικά στην πλάτη της καρέκλας και πίνοντας το πανάκριβο ουίσκι του, σχεδόν μονορούφι. "...πώς θα σου φαινόταν, αν στην επόμενη διοργάνωση, αντί για τον Αντετοκούνμπο μείνει ο Ντράγκιτς στο Αμέρικα; Πώς θα σου φαινόταν, αν στο επόμενο νοκ άουτ παιχνίδι σου απαγορευτεί να χρησιμοποιήσεις περισσότερους από 5 παίχτες στο rotation;"

"Να μου απαγορευτεί από ποιον;" ρώτησε ο Κοκόσκοφ και η νότα της Σερβικής περηφάνιας στη φωνή του, έκανε τον Σταμπαλίδη να χαμογελάσει αινιγματικά.

"Ο Μίσσας δεν είναι κανένας γκασμάς" απάντησε ο Μπάμπης, χωρίς δισταγμό. "Στον προημιτελικό με τη Ρωσία, η οροφή του Σινάν Ερντέμ, ήταν παγιδευμένη με C4."

Τα μάτια του Κοκόσκοφ γούρλωσαν τόσο πολύ, που θύμισε στον Σταμπαλίδη καρτούν.

"Προσπάθησα να... τα απενεργοποιήσω" συνέχισε ο μεγαλόσωμος άνδρας, κάνοντας μια παύση και τρίβοντας ασυνείδητα το πλευρό του, σε ανάμνηση κάποιου πρόσφατου χτυπήματος "αλλά έφτασα αργά"

Ο Σέρβος τεχνικός συνέχισε να τον κοιτάει άφωνος και ο Μπάμπης παρερμήνευσε την έκπληξη για μομφή.

"Μη με φουρκίζεις και εσύ!" Του γάβγισε ο Μπάμπης. "Δεν είμαι και ο Μπρους Γουίλις, ούτε γυρίζουμε τον Τελευταίο Πρόσκοπο! Η εντολή ήταν : όλοι οι βασικοί πάνω από 35 λεπτά, αλλιώς ΜΠΟΥΜ! Τα υπόλοιπα τα ξέρεις..." τελείωσε το ουίσκι του. Παρήγγειλε άλλο ένα.

"Απίστευτο..." ψέλλισε ο Κοκόσκοφ. "Εντάξει την ΠΟΚΕΘΕ την ξέρω, αλλά αυτά που μου λες, είναι πολύ χοντρά"

"Ίγκυ, οι άνθρωποι αυτοί είναι αδίστακτοι" απάντησε ήρεμα ο Μπάμπης, που είχε ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του. "Και μάντεψε ποιος θα είναι ο επόμενος τους στόχος..."

"Όχι..."

"Ναι. Τους μπήκατε για τα καλά στο μάτι με το Χρυσό. Η Σλοβενία είναι μια χώρα πόσο; 2; 3 εκατομμυρίων;"

Ο Κοκόσκοφ κατένευσε.

"Δεν έπρεπε να έχετε κερδίσει. Τους χαλάσατε τον προγραμματισμό... Και πήρατε μια μικρή γεύση του τι μπορούν να κάνουν, παίζοντας χωρίς Ντόνσιτς και Ντράγκιτς το τελευταίο δεκάλεπτο"

"Μα αυτοί ήταν τυχαίοι τραυματισμοί!"

Ο Σταμπαλιδης τον κοίταξε, σαν να του είχε πει ότι οι εισφορές στο ΙΚΑ σου εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. "Στη θέση σου, δεν έχεις την πολυτέλεια να είσαι τόσο αφελής"

"Καλά πώς;"

"Όχι όχι όχι" τον έκοψε ο Σταμπαλίδης.


"Ήδη έχω δώσει πολλές πληροφορίες τζάμπα. Για να συνεχίσουμε πρέπει να μου πεις. Είσαι μαζί μας ή εναντίον μας;" στην τελευταία λέξη, η απειλή στην φωνή του Σταμπαλίδη ήταν ξεκάθαρη.

Ο Κοκόσκοφ φάνηκε να αμφιταλαντεύεται. "Είμαστε μικρά ψάρια, Ίγκυ" του είπε ο Μπάμπης "Εμείς έχουμε κάνει ότι μπορούμε, αλλά δε φτάνει. Χρειαζόμαστε συμμάχους. Διαφορετικά... εσείς θα είστε οι επόμενοι”.

 

Ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ ζύγισε με το βλέμμα τον ευτραφή άνδρα στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού και ο Σταμπαλιδης ήξερε ότι προσπαθούσε να αποφασίσει, πόσο πολύτιμος σύμμαχος θα μπορούσε ο ίδιος να αποδειχθεί ή πόσο επικίνδυνος εχθρός. Ανταπέδωσε το βλέμμα, χωρίς να ανοιγοκλείσει τα μάτια του. Ήταν κρίσιμη ζαριά.


Μετά από μια ατέλειωτη στιγμή ο Κοκόσκοφ παραμέρισε την καρέκλα του και σηκώθηκε όρθιος. Ο Μπάμπης πίστεψε πως θα σηκωθεί να φύγει. Εκείνος όμως του άπλωσε το χέρι. Ο Σταμπαλιδης έτεινε και την δική του τεράστια παλάμη.

 

"Συνεργάτες" είπε ο Κοκοσκοφ.

 

"Συνεργάτες" απάντησε ο Μπάμπης.

 

Ο Κοκοσκοφ ξανακαθισε στο τραπέζι. “Συμφωνώ για μόνο και ένα λόγο” είπε. “Το αγαπάω αυτό το ρημαδο-άθλημα και πρέπει να παίζεται επί ίσοις όροις”

 

“Καρντάση, πες κι άλλα τέτοια, μες στην καρδιά μου θα σε βάλω!”

 

“Σταμπαλιδη, πες μου τα πάντα"

 

"Μπάμπης" απάντησε ο Μπάμπης. "Μπορείς να με λες Μπάμπη".

 


*ΠΟΚΕΘΕ : Παγκόσμια Οργάνωση Κατά Εθνικής Ελλάδος, ο ρόλος της έχει εξηγηθεί σε προηγούμενα επεισόδια

Μαρίνος Γεωργιόπουλος

"Όποιος δεν μπορεί να κάνει, διδάσκει" λέει η γνωστή λαϊκή ρήση. Όποιος δεν μπορεί να κάνει, γράφει, θα συμπληρώσω εγώ.

 
10 χρόνια παρά κάτι μήνες. Τόσο μου πήρε από την 1η δημοτικού μέχρι τα μέσα λυκείου για να το πάρω απόφαση ότι δεν το 'χω ρε παιδάκι μου και να σταματήσω να ταλαιπωρώ διάφορες συνοικιακές ομάδες, προπονητές και τον εαυτό μου. "Εσύ ΔΕ θα σουτάρεις" μου είπε ο τελευταίος μου προπονητής σε έναν αγώνα μετά από ένα air-ball και 2 τούβλα περιοπής.
 
Εεε κάπου εκεί το συνειδητοποίησα. Δεν κάνω για μπάσκετ. Έλα όμως που μου άρεσε το άτιμο το άθλημα! Και μου άρεσε πολύ! Τι να κάνεις λοιπόν; Έγινα και εγώ φίλαθλος μπασκετικός. Κόσμιος και πιστός σε ένα περιβάλλον τίγκα στους ποδοσφαιρόφιλους και έψαχνα να βρω άνθρωπο με το τουφέκι να πω καμιά κουβέντα για pick n roll, box out και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα.
 
Τελικά τον βρήκα τον άνθρωπο και όχι μόνο μπόρεσα να τα συζητάω, αλλά μου έδωσε και - ένας Θεός ξέρει γιατί! - βήμα να τα γράφω κιόλας. Εδώ είμαι λοιπόν. Να μιλάμε για μπάσκετ... και μέχρι να βρεθεί ένας προπονητής (της εξέδρας) να μου πει "Εσύ ΔΕ θα γράφεις!", λέω να κάνω το παιδικό μου όνειρο καθημερινότητα και να συνεχίσω να "σουτάρω".

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.